De fascinerende geschiedenis van de schoen

Geloof het of niet, de accessoires die uw voeten bedekken hebben een geschiedenis van 40.000 jaar. Het is moeilijk om je een tijd voor de uitvinding van schoenen voor te stellen. Maar wat begon als een praktische onderneming is uitgegroeid tot een gevarieerde, bloeiende industrie die zich evenzeer bezighoudt met kunst als met functionaliteit. Hoewel alle schoenen basiskenmerken gemeen hebben, zijn hun kleur, materialen en ontwerpen in de loop van duizenden jaren drastisch veranderd in de fascinerende geschiedenis van het schoeisel.

Uit archeologisch en paleoarcheologisch bewijs veronderstellen deskundigen dat schoenen ongeveer 40.000 jaar geleden in het Midden-Paleolithicum zijn uitgevonden. Pas in het Bovenpaleolithicum werd het schoeisel echter consequent door de bevolking gedragen. De vroegste schoenprototypes waren zacht, gemaakt van gewikkeld leer en leken op sandalen of mocassins.

Ga een paar duizend jaar vooruit naar het begin van het moderne schoeisel. In de vroege barok van Europa leken de dames- en herenschoenen veel op elkaar, hoewel de mode en de materialen van de verschillende sociale klassen verschilden. Voor gewone mensen waren zware zwarte leren hakken de norm, en voor aristocraten werd dezelfde vorm uit hout gemaakt.

In het begin van 1800, vrouwen en mannen schoenen eindelijk begon te verschillen van elkaar in stijl, kleur, hiel en teen vorm. De schoenen met kleren aan de bovenkant maakten een verschijning in dit tijdperk, en de laarzen groeiden zeer populair. Na veel schommelingen, de standaard voor de hiel van een man eindelijk geregeld op 1 inch.

Tot 1850 werden de schoenen recht gemaakt, wat betekent dat er geen onderscheid was tussen linkse en rechtse schoenen. Naarmate de twintigste eeuw naderde, verbeterden de schoenmakers het comfort door voetspecifieke schoenen te maken.

In de 20e eeuw veranderde het gezicht van schoeisel drastisch van decennium tot decennium. Dit was mede te danken aan een aantal technologische ontwikkelingen die het schoenmakersproces eenvoudiger maakten.

Tijdens de Grote Depressie domineerden zwarte en bruine schoenen de Amerikaanse markt. Kort daarna werd Oxfords een populaire mannelijke keuze en kurk-geolied, plateauschoenen werden populair bij vrouwen.

Hoewel de herenschoenstijlen na de Tweede Wereldoorlog relatief onveranderd bleven, maakten damesschoenen een andere dramatische verandering in hun uiterlijk. Damesschoenen werden nu gebogen, verfijnd en gemaakt om de voet te benadrukken. Delicate hakken werden smaller naarmate het decennium vorderde.

Naarmate de vrouwelijke aanwezigheid op de werkplek in de laatste decennia van de 20e eeuw toenam, nam ook de aanwezigheid van vrouwen op de werkplek toe. Begin jaren zeventig waren plateauschoenen en wiggen populair bij vrouwen, maar in de jaren tachtig en negentig werden ze minder populair.

De herenschoentrends waren echter duidelijk statisch, want ossen en lanterfanten bleven de dominante stijl. In 1986 werd Doc Martens, ooit aangekondigd als een anti-fashion statement, als sociaal aanvaardbaar beschouwd.

Tegenwoordig zijn er schoenen voor elke gelegenheid, elke stemming en elke voorkeur. Er is ook een beweging weg van stijlen die zich vooral richten op comfort en functie, omdat veel ontwerpers de belangstelling verschuiven van een kwestie van praktische zaken naar die van esthetiek. Beroemdheden zoals Lady Gaga hebben de wereld kennis laten maken met schoeisel dat meer kunst en gordeldier is dan kleding. Als de schoentrends op deze manier doorgaan, kunnen we verwachten dat de schoenen van de toekomst nog meer out-of-this-world zijn.